Wysiewamy rzeżuchę

Już za kilka dni początek kalendarzowej wiosny. Dzisiejsza pogoda nie wskazuje na rychłą zmianę pory roku, ale przedszkolaki nie boją  sie zimy:) Na przekór śnieżnej i mrożnej aurze za oknem dzieci przywołują wiosnę do przedszkola. Zaczęły od wysiania rzeżuchy do kącika przyrody. Potrzebna do tego była wata lub gaza, kilka pojemników i nasiona rzeżuchy. Nie mogło też zabraknąć konewki z wodą, bo dzieci już wiedzą, że wszystkie rośliny, zwierzęta i ludzie potrzebują wody 

- bez niej nie ma życia. 

Przedszkolaki z grupy Misiów wiedzą o tym, bo od kilku miesięcy biorą udział w zajęciach 

realizowanych w ramach programu "Mamo, tato, wolę wodę".

Dzieci rozpoczęły pracę od wyłożenia pojemników watą.
Następnie dokładnie podlały watę wodą. 

Kiedy podłoże już było gotowe przystąpiły do wysiewu nasionek rzeżuchy. Przedszkolaki starały się bardzo dokładnie rozprowadzić nasiona po całej powierzchni waty. 

Pojemniczki z rzeżuchą trafiłły do kacika przyrody. Teraz dzieci będą doglądać uprawy i codziennie podlewać roślinki wodą. Niech rosną na przekór zimie.

..a już kilka dni póżniej mogliśmy zaobserwować efekty naszej pracy:)

Przeczytasz o tym również na: 

http://www.kmo.org.pl/index.phpstrona=wydarzenie&wydarzenie_id=137

Czytaj dalej »

Badamy ciecz nienewtonowską

Dzisiaj przedszkolaki wykonywały swój pierwszy prawdziwy brudny eksperyment. Akurat tak się szczęśliwie złożyło, że poranek był mroźny, więc była okazja do przypomnienia sobie stanów skupienia wody, która dzisiaj pod wpływem niskiej temperatury zamieniła się w lód widoczny na maskach samochodów i kałużach. Zgodnie z badaniami Newtona stany skupienia substancji zmieniają się pod wpływem temperatury. Przedszkolaki wybrały się na spacer, żeby sprawdzić czy promienie przedwiosennego słońca rozpuściły lód - nie było po nim ani śladu.

Dzieci dowiedziały się, że są na świecie substancje, które zmieniają swoje właściwości pod wpływem siły nacisku. To właśnie od tej siły zależy, czy substancje są w danej chwili ciałem stałym, czy też cieczą. 

Substancje takie nazywamy cieczami nienewtonowskimi.

Do przeprowadzenia eksperymentu przedszkolaki potrzebowały mąkę ziemniaczaną, wodę i miski lub inne pojemniki, w których można było wymieszać składniki. Przydały się też wilgotne chusteczki i papierowe ręczniki do wytarcia rąk przed umyciem ich w łazience.

Kiedy wszystko bylo już przygotowane dzieci przystąpiły do wymieszania składników.

Pora sprawdzić jak zachowuje się substancja pod wpływem siły nacisku. Czy jest cieczą, czy raczej ciałem stałym? Najpierw dzieci powoli zanurzały palec w pojemniku z wymieszanymi składnikami. Substancja zachowywała się jak ciecz. Dzieci zauważyły, że mogą swobodnie poruszać palcami w miseczce z mieszanką.  

Kiedy dzieci spróbowały szybkim ruchem wbić palce do pojemnika substancja zachowywała się jak ciało stałe nie pozwalając na zanurzenie w niej palca. Okazało sie to świetną zabawą.

Dzieci próbowały wielokrotnie tej sztuczki i za każdym razem po delikatnym wprowadzeniu palca do pojemnika substancja zachowywała się jak ciecz, a w przypadku ruchów gwałtownych substancja zachowywała się jak ciało stałe.

Przedszkolaki zauważyły, że z takiej substancji można uformować jakieś kształty. Najpierw były to małe bryłki, ale po kilku próbach niektórym dzieciom udało się utworzyć sporej wielkości kulki. 

Nadszedł czas na podsumowanie eksperymentu. Co się stało gdy dzieci wymieszały mąkę ziemniaczaną z wodą? Czy substancja, która powstała była cieczą, czy ciałem stałym? Kiedy substancja zachowywała się jak ciecz, a kiedy jak ciało stałe? Kiedy kulka uformowana z substancji się rozpływała? 

Przedszkolaki własnymi słowami opowiedziały o swoich spostrzeżeniach związanych z doświadczeniem. Na koniec wytarły ręce w wilgotne serwetki i papierowe ręczniki, po czym poszły do łazienki aby jeszcze raz dokładnie umyć ręce. 

Substancje zmieniają stan skupienia pod wpływem temperatury. Zaobserwowany rano lód na samochodach i kałużach roztopił się pod wpływem cieplejszej temperatury i zamienił w wodę. W przypadku badanej przez dzieci cieczy nienewtonowskiej substancja zmieniała swoje właściwości pod wpływem siły nacisku - naciśnięta delikatnie jest cieczą, naciśnięta z większą siłą i gwałtownie zachowuje się jak ciało stałe, czyli jak stwierdziły przedszkolaki jest twarda. 

Czytaj dalej »

Pizza

W ostatnich dniach dzieci poznawały pracę kucharki. Dzisiaj opowiadały o swoich ulubionych potrawach. Prawie wszystkie dzieci przyznały, że bardzo lubią pizzę, dlatego to danie stało się tematem pracy plastycznej. Zanim jednak przedszkolaki zabrały sie do jej wykonania pobawiły się jeszcze przy wierszyku - masażyku:

PIZZA (zabawa włoska, oprac. M.Bogdanowicz)

[Dziecko leży na brzuchu]

Najpierw sypiemy mąkę [Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni]

zgarniamy ją [brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające]

lejemy oliwę [rysujemy palcem falistą linię, począwszy od karku aż do dolnej części pleców]

dodajemy szczyptę soli [lekko je szczypiemy]

no... może dwie, trzy.

Wyrabiamy ciasto [z wyczuciem ugniatamy boki dziecka]

wałkujemy [wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści po jego plecach w górę i w dół]

wygładzamy placek [gładzimy je]

i na wierzchu kładziemy:

pomidory, [delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki]

krążki cebuli, [rysujemy koła]

oliwki, [naciskamy palcem w kilku miejscach]

... [dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy]

posypujemy serem [szybko muskamy dziecko po plecach opuszkami palców obu dłoni]

(parmezanem, mozzarellą)

i... buch! do pieca. [Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji-dopóki dziecko ma na to ochotę]

Wyjmujemy i kroimy: [Kroimy plecy brzegiem dłoni]

dla mamusi, dla tatusia,

dla babci, dla brata

dla Matyldy... a teraz [dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy]

polewamy keczupem, [kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami]

i... zjadamy... mniam, mniam, mniam.            

Po zabawie - masażyku na stolikach czekały już wycięte z kolorowego brystolu koła, które miały być spodem pizzy i drobne elementy z papieru kolorowego (pomidorki, pieczarki, plasterki kiełbaski, ser) oraz klej. 

Dzieci wybierały elementy według uznania i naklejały je na spody pizzy. 

Gotowe pizze wyglądają bardzo apetycznie:) Szkoda tylko, że zostały wykonane z papieru...;)

Czytaj dalej »

Zakładamy Klub Młodego Odkrywcy "Misiowa gromadka"

Zakładamy Klub Młodego Odkrywcy:)

Klub Młodego Odkrywcy

to ogólnopolski program koordynowany przez Centrum Nauki Kopernik. W Klubach Młodego Odkrywcy dzieci wspólnie eksperymentują pod okiem opiekunów, zdobywając samodzielnie wiedzę. W całej Polsce i za granicą działa już ponad 500 klubów. Centrum Nauki Kopernik – koordynator programu – wzmacnia rozwój KMO przy wsparciu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.

Podczas zajęć realizowanych w ramach KMO najważniejsze jest osobiste zaangażowanie: dzieci same zdobywają wiedzę poprzez eksperymentowanie. Kluczowa jest metoda badawcza, która rozwija wiele kompetencji i zdolności jednocześnie.

Więcej informacji i regulamin działalności klubu na http://www.kopernik.org.pl/warsztaty/klub-mlodego-odkrywcy/

Czytaj dalej »

Pokaz iluzji

Dzisiaj w przedszkolu gościł iluzjonista z pokazem magicznych sztuczek. Dzieci dowiedziały się, że od gościa, że inaczej można o nim powiedzieć prestidigitator. To bardzo trudne słowo, więc dzieci wolały mówić: czarodziej.

Po krótkim wstępie iluzjonista przystąpił do prezentacji sztuczek magicznych.

W niektórych pomagały mu zaproszone dzieci.  Zadania nie były łatwe, ale wszyscy pomocnicy świetnie sobie z nimi poradzili. Po każdej sztuczce nagradzalismy naszego gościa brawami.

Czytaj dalej »

Zakupy

Poznajemy pracę sprzedawcy. 

Czytaj dalej »

Pingwiny z papierowych talerzyków

Przez cały tydzień dzieci poznawały zwierzęta zamieszkujące tereny wokół Antarktydy, a w szczególności pingwiny i ich zwyczaje. Przedszkolaki dowiedziały się, że pingwiny nie potrafią latać, ale ich wąskie skrzydła, krótki ogon, łuskowate pióra, silne nogi i palce spięte błoną pławną sprawiają, że są świetnymi pływakami i w wodzie mogą osiągnąć prędkość ponad 20 km/h. Dzieci wiedzą, że pingwiny na lądzie chodzą w postawie wyprostowanej, bądź ślizgają się na brzuchu, odpychając się kończynami. Potrafią naśladować sposób poruszania się pingwinów w zabawie przy piosence "Pingwinek"

"O, jak przyjemnie i jak wesoło

w pingwina bawić się, się, się.

Raz nóżka prawa, raz nóżka lewa,

do przodu,

do tyłu,

i raz, dwa, trzy!"

UKŁAD TANECZNY:

(O, jak przyjemnie...) Poruszanie się do przodu.

(się, się, się) Trzy podskoki obunóż do przodu.

(Raz nóżka prawa) Wyciąganie prawej nogi w bok.

(Raz nóżka lewa) Wyciąganie lewej nogi w bok.

(do przodu) Skok do przodu.

(do tyłu) Skok do tyłu.

(i raz, dwa, trzy) Trzy podskoki obunóż w miejscu.

Przedszkolaki wiedzą też, że pingwiny odżywiają się pokarmem zwierzęcym: rybami, głowonogami i skorupiakami, które zdobywają w morzu. Podczas zabawy magnesami dzieci próbowały łowić papierowe rybki z przytwierdzonym do nich metalowym spinaczem. Nie było to takie proste, ale wszystkie przedszkolaki świetnie sobie z tym zadaniem poradziły.  

Podczas dzisiejszych zajęć dzieci wykonywały pingwiny z papierowych talerzyków. Najpierw pomalowały zewnetrzną stronę papierowego talerzyka czarną temperą. 

W czasie, kiedy farba wysychała dzieci zdążyły umyć ręce i obejrzeć krótki film przyrodniczy przedstawiający pingwiny w ich naturalnym środowisku. Po kilku minutach można było przystąpić do dalszego etapu pracy, czyli przyklejenia elementów z kolorowego papieru: nóg, dzioba i oczu. Na koniec dzieci przykleiły pingwinki na ręcznik papierowy z zimowym motywem. Gotowe prace pięknie się prezentują na naszej wystawie :)

Czytaj dalej »