Wianek Karolinki

W tym tygodniu dzieci poznawały swój region, zwyczaje, a zwłaszcza stroje charakterystyczne dla jego mieszkańców w dawnych czasach. Dowiedziały się, że dawniej dziewczynki i młode kobiety nosiły na głowach wianki wykonane z różnokolorowych kwiatów i ozdobione wstążkami. 

Dziewczynki miały okazję założenia takich wianków i strojów ludowych, bo tak jak wszystkie przedszkolaki, w ramach przygotowań do Dnia Śląskiego przymierzały stroje śląskie, w których wystąpią na uroczystości zaplanowanej na 4 grudnia. 

Dzisiaj dzieci podczas zajęć plastycznych wykonały wianki z papieru. Najpierw na papierową obręcz nakleiły gotowe kwiatki (wycięte za pomocą ozdobnych dziurkaczy), następnie dokleiły wstążki wycięte z kolorowej bibuły marszczonej. Każde dziecko miało własny pomysł na wianek, jedne wybierały kwiatki w ulubionym kolorze, inne ułożyły je według wymyślonego przez siebie schematu. Bez względu na kompozycję wszystkie wianki są piękne i niepowtarzalne.

Czytaj dalej »

Czapka górnicza

Czwarty grudnia, Dzień Górnika.
Dzień ten przypomina polskiemu społeczeństwu ciężką i niebezpieczną pracę ludzi przy wydobywaniu naturalnych bogactw ziemi, w tym węgla kamiennego. Dzień Górnika obchodzony jest
4 grudnia na cześć patronki górników, Świętej Barbary.
W tym dniu w naszym przedszkolu odbędzie się uroczystoć - Dzień Śląski, do której dzieci przygotowują się od pewnego czasu. Wiedzą już, że odwiedzą ich goście, wśród których może będą górnicy w strojach galowych.
Podczas dzisiejszych zajęć przedszkolaki oglądały galowy strój górnika, szczególnie podobały się im czapki ozdobione piórami. Dowiedziały się, że taka czapka nazywa się czako. Obejrzały też bajkę "Bolek i Lolek wśród górników". Następnie dzieci wykonały czapki górnicze z gotowych elementów.
 

Czytaj dalej »

Wiewiórki z rolek po papierze toaletowym

W tym tygodniu przedszkolaki poznawały wygląd i zwyczaje wiewiórki. Dowiedziały się, że wiewiórka jest zwierzęciem przygotowującym zapasy na zimę. Największym przysmakiem tego sympatycznego zwierzątka są oczywiście orzechy, dlatego przedszkolaki chętnie bawiły się przy piosence "Orzeszki". 

Dzieci lubią zabawy kołowe, ale jeszcze bardziej wszelkie działania plastyczne, dlatego z wielką przyjemnością zabrały się do wykonania wiewiórek z rolek po papierze toaletowym. Na początek musiały pomalować rolki pomarańczową temperą i odstawić je na jakiś czas do wyschnięcia. W tym czasie obejrzały krótki filmik przedstawiający wiewiórkę w jej naturalnym środowisku. Okazało się, że niektóre dzieci widziały wiewiórki w parku lub w lesie i bardzo chętnie opowiedziały rówieśnikom o tych spotkaniach. 

Po wyschnięciu rolek dzieci zabrały się za dokończenie prac - tak wyglądają gotowe wiewiórki:) 

Czytaj dalej »

Przyjaciele wiewiórki

Wiewiórka to małe zwierzątko często spotykane w lasach i parkach. 

Baczni obserwatorzy widywali wiewiórki nawet w naszym przedszkolnym ogrodzie, ale nie można ich tu zobaczyć zbyt często... 

Dzisiaj dzieci oglądały inscenizację w oparciu o tekst opowiadania Bożeny Formy "Przyjaciele wiewiórki". 

Dowiedziały się jak wyglądają wiewiórki, jaki jest ich tryb życia i co lubią jeść.

Przyjaciele wiewiórki (Bożena Forma)

Nastała jesień. Zwierzęta przygotowywały się do zimy. Zwinna wiewiórka Rudaska wysprzątała swoją dziuplę. 

- Mądre przysłowie mówi, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie - rzekła i otarła łezkę, która płynęła jej po policzku. 

- Teraz się trochę pobawię. Poćwiczę skoki z drzewa na drzewo. Hop! Jeszcze wyżej. Skok! Jeszcze wyżej, jeszcze tylko ten wierzchołek. Nagle coś trzasnęło i zanim wiewiórka zdązyła się złapać uderzyła w nią wielka gałąź. Poczuła przenikliwy ból i znalazła się na ziemi. 

- Oj boli, boli. Nie mogę się ruszyć. Pomocy!Przybiegły zwierzęta. Wezwano doktora jeża. Dokładnie zbadał wiewiórkę i rzekł: 

- Oj nie dobrze, bardzo się potłukłaś, musisz spędzić kilka dni w łóżku. Zabieramy cię do leśnego szpitala. 

- Co ja teraz pocznę? Zima nadciąga. Zapasy nie zebrane. Dziupla nie zabezpieczona - żali się wiewiórka. 

- Musimy pomóc wiewiórce - zdecydowały zwierzęta. Nazbierały cały worek orzechów, szyszek, żołędzi. Wyłożyły dziuplę suchą trawą i liśćmi. Kiedy wiewiórka wróciłą do domu jej radość nie miała końca. Zaprosiła wszystkich do siebie. Specjalnie z tej okazji upiekła tort orzechowy.

Czytaj dalej »

Jeż z masy solnej

Czy ktoś wierzy, czy nie wierzy, jestem sobie mały jeżyk.

Bardzo ostre igły moje, więc nikogo się nie boję.

Często w cieniu sobie siedzę, jem szkodniki, spulchniam glebę.

Jeżyk bardzo dobrze słyszy, w nocy umie łowić myszy.

Gdy nadciąga groźna zima, smacznie w norce spać zaczynam.

Pod pierzynką z suchych liści, pewnie lato mi się przyśni.

(Bożena Forma)

Przy wierszyku o jeżu  dzieci poznawały tego jegomościa, jego wygląd i zwyczaje,

oglądały zdjęcia i zdobywały o nim wiadomości.

Następnie bardzo chętnie skorzystały z propozycji wykonanie jeża z masy solnej i ziaren słonecznika. 

Przedszkolaki z ochotą zabrały się do nadawania masie solnej odpowiedniego kształtu, żeby po chwili zrobić oczy i nosek z ziarenek kawy, a kolce ze słonecznika. 

Niektórym tak się to zadanie spodobało, że zrobili po 2, a nawet 4 jeże :)

Na zakończenie wszystkie prace powędrowały na wystawę, a dzieci przypomniały sobie zabawę "Jeż"

Idzie, idzie jeż ten kolczasty zwierz

Nóżkami tup, tup i pod listek siup.

Jeżu, jeżu nasz skąd igiełki masz. /x2

Czytaj dalej »

Jeż Igiełka co kolce z klamerek ma

Dzisiejsze zajęcie rozpoczęła inscenizacja w oparciu o tekst opowiadania ''Kolczatek szuka mieszkania''.

Następnie dzieci bawiły się przy rymowance "Jeż"

Idzie, idzie jeż ten kolczasty zwierz
Nóżkami tup, tup i pod listek siup.
Jeżu, jeżu nasz skąd igiełki masz. /x2

Później na dywanie układały jeżyki z kartonu i słychały piosenki o tym sympatycznym zwierzaku.

Na zakończenie dzieci zrobiły wesołe jeżyki. W tym celu każdy przedszkolak pomalował kilka klamerek kolorową temperą, po czym przypiął je do jeżyków z kartonu.

Czytaj dalej »